کنار کسی که دوستش داشتم نشسته بودم. کف دستش را در آب فرو کرد و آن را بیرون آورد و به من نشان داد و گفت: “آب را در کف دستم می بینی؟ این نشان از عشق من است! و واقعا همینطور بود. به شرطی که با احتیاط دستمان را نگه داریم. باز، کف دست آب می ماند. اما اگر انگشتانمان را محکم روی هم بگذاریم و سعی کنیم آب را محکم در دست بگیریم، قطره ای آب روی کف دستمان نمی ماند. این بزرگترین اشتباهی است که وقتی مردم عاشق می شوند، می کنند. عشقشان را به زور میخواهند نگه دارند فرمان میدهند منتظرند محدودش میکنند همینطور عشقشان با کوچکترین حرکت آب از بین میرود عشق باید آزاد باشد طبیعت نمیتواند عشق را تغییر دهد. اگر کسی را دوست داری بگذار آزاد باشد او را اسیر افکار و عقاید خود نکن ببخش اما منتظر نباش متقاعد کن اما فرمان نده محافظت کن اما اسیر نشو بخواه اما فرمان نده.
